Er ligt niks in de pot!!!

Onlangs had ik voor het eerst echt veel moeite met het inleven in mijn rol. Ik moest iemand spelen die een obsessie had voor zijn eigen ontlasting en elk moment woedend naar zijn begeleidster kwam met de klacht: “er ligt niks in de pot!” Om daarna woest weg te stormen. (meer…)

Er ligt niks in de pot!!!

Lees meer

“Ik kan toch niet zeggen: ben je soms lesbisch?!”

Voor mijn laatste rol bij een training mediation had ik me goed voorbereid. (als altijd.) Op zoek naar een “onderliggende emotie”, omdat dat meer diepte geeft aan je spel, had ik bedacht dat ik heimelijk verliefd was op mijn tegenspeler, in de case mijn buurman. (Waarmee ik een hooglopend conflict had). En dat mijn pijn over het niet door hem gezien worden en mijn verlangen naar gezelschap mijn boosheid dreef. Echter, toen ik arriveerde op de lokatie werd mij verteld…

Lees meer

Rollenspelen, nuttig of nep?

Lees meer

Rollenspelen, nuttig of nep?

Net weer een paar leuke dagen bij NHL achter de rug. Eerstejaars studenten maatschappelijk werk die oefenen met de omgang met vrijwilligers. Leuk om te doen! De uitdaging is elke keer weer om de weerstand tegen het rollenspel te overwinnen: dit is toch niet echt en daarom deed ik het niet goed/vindt ik het stom/doe ik niet mee.Met een goed samenspel van acteur en trainer/docent is dit goed op te vangen. Als de docent het niet serieus neemt, doen de studenten dat natuurlijk ook niet. Lukt dit niet, dan is mijn oplossing om er nog een schepje bovenop te doen: lekker over de top gaan spelen, zodat iedereen in elk geval nog een leuke ochtend heeft!

Maar hebben de studenten een punt? Natuurlijk zijn rollenspellen nep, maar echt of niet, de grap is dat tijdens het oefenen precies dezelfde dingen gebeuren in je lijf en je emotie als in “het echt”. Dus als je omgaan met agressie oefent heeft je lichaam dezelfde fysieke reactie als tijdens echte agressie. En als een acteur bepaald gedrag vertoont waar je gevoelig voor bent vind je dat gevoelsmatig net zo lastig als in het echt. Dus wat is nou precies echt of nep? En wat maakt het uit?

Het punt is: oefening baart kunst. En hoe heerlijk is het om ongestraft te mogen experimenteren met je eigen acties en reacties, en zo te ontdekken wat nou het meest effectieve is in een bepaalde situatie? Als daar de nadruk op ligt is meestal de druk van de ketel en ontdekken mensen wat oefenen hen kan opleveren. Als de trainer/docent die snaar kan raken, met ondersteuning van de acteur die uitlegt dat zijn rol die van “levend oefenmateriaal” is, gaat iedereen met een heel ander gevoel naar huis. En leg je meteen een goede basis voor alle volgende acteurs waar deze student in zijn/haar leven nog mee zal werken.